منظور از دارایی های جاری چیست؟

اگرچه در حرفه گسترده حسابداری امروزه، مبانی و اصول حسابداری همراه با چهارچوب های نظری و از قبل تعیین شده به افراد مختلف در سراسر دنیا آموزش داده می­‌شود.

اما این موضوع باعث  تا ابهامات و سؤالاتی همگانی در باب چگونگی این اصول به وجود نیاید.

به عنوان مثال همانطور که در مقاله های گذشته به تعریف دارایی، اهمیت آن و انواع آن پرداختیم.

افرادی از ما درخواست تشریح اقلام دارایی را داشتند و برایشان سؤال بود که به چه دلایلی این تقسیم بندی به شکل موجود در حسابداری شکل گرفته است.

در این مقاله قصد داریم تا به تشریح تمامی اقلام دارایی های جاری بپردازیم.

تا ضمن ارائه توضیحات تکمیلی جهت افزایش و گسترش دانش شما همراهان عزیز،ابهامات و سؤالات مربوطه را رفع کنیم.

در این مقاله ما توضیحات مربوط به هر قلم دارایی را با ذکر مثال خدمت شما تشریح کرده و دلیل دسته بندی آن در تقسیم بندی انواع دارایی ها را بررسی می­‌کنیم.

دارایی های جاری

همانطور که قبلا به طور کامل شرح داده شد. تمام دارایی هایی که در یک سال مالی انتظار می‌روند به وجه نقد تبدیل شوند،دارایی های جاری هستند.

که موارد آن را بررسی می­‌کنیم:

1. موجودی نقد

موجودی نقد عبارت است از پول رایج کشور که در کلیه پرداختها و دریافت‌های روزانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. و میتوان بدون هیچ شرطی از آن استفاده کرد، که شامل وجه نقد در صندوق و موجودی‌های نقد نزد بانکها است.

موجودی نقد به ما نشان می­‌دهد که در حال حاضر و یا در بازه زمانی مشخصی،چه مقدار میزان معینی وجه نقد در دسترس سازمان یا شرکت بوده است.

در کشور هایی که رکورد تورمی دارند پیشنهاد نمی­‌شود که شرکت ها مقدار زیادی وجه نقد نگهداری کنند. چرا که با بالا رفتن نرخ تورم و افزایش قیمت ها،ارزش پول آن کشور پایین تر آمده و قدرت خرید آن سازمان یا شرکت کاهش پیدا می­‌کند.

از آنجایی که اشاره کردیم که در کلیه پرداخت ها و دریافت های روزانه و بدون هیچ شرطی می­‌توان از موجودی نقد استفاده کرد. پس جزء دارایی های جاری طبقه بندی می­‌شود.

2. موجودی مواد و کالا

موجودی کالا به انواع کالاهایی اطلاق می‌شود که در انبار یک شرکت یا سازمان برای یک دوره زمانی مشخص نگه‏داری می‏‌شوند.

که خود انواعی داشته که در مقاله ای دیگر برای شما عزیزان به طور کامل موارد آن را با ذکر مثال،به طور جامع شرح می­‌دهیم.

بررسی موجودی مواد و کالا برای شرکت ها و سازمان ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. چرا که از دارایی های جاری مهم بوده و میزان موجودی مواد که شامل مواد اولیه،کالای نیمه ساخته شده و کالای تولید شده به طور مستقیم بر روی میزان سود و مالیات پرداختی سازمان اثر دارد.

از آنجایی که با فروش مقداری از مواد اولیه و یا کالای تولید شده ما در کمتر از یک دوره مالی، وجه نقد دریافت می­‌کنیم این دسته از دارایی ها نیز جزء دارایی های جاری تلقی و دسته بندی می­‌شوند.

3. دریافتنی های تجاری

حساب های دریافتنی از دیگر موارد دسته بندی شده در دسته دارایی های جاری است. به طور کلی این حساب شامل دریافتنی هایی می­باشد که ما انتظار داریم افراد بدهکار به شرکت یا سازمان طبق وعده و توافق طرفین، در موعد مقرر پرداخت کنند.

تعریف ساده از دریافتنی های تجاری

به بیانی دیگر به طلب سازمان یا شرکت از مشتریان و طرف حسابان خود حساب های دریافتنی گفته می­‌‎شود.

حساب های دریافتنی به دو دسته دریافتنی های تجاری و غیر تجاری تقسیم بندی می­‌شوند. دریافتنی های تجاری به آن دسته از مبالغی گفته می‌شود که در راستای انجام فعالیت های اصلی و مرتبط با نوع فعالیت سازمان یا شرکت هستند.

نمونه هایی از دریافتنی های تجاری

برای مثال فرض کنید که ما در ازای فروش تعدادی کالا به طور نسیه،باید بابت این معامله عدد 2 میلیون ریال را دریافت کنیم.

هنگامی که فروشنده این طلب را به سازمان ما وصول کرد می­توان گفت که این دریافتنی از نوع تجاری بوده است. چرا که در ازای فروش کالا که فعالیت اصلی شرکت از مشتری دریافت شده است.

توضیحات تکمیلی

دریافتنی های تجاری جزء دارایی های جاری هستند اما در مقابل این تعریف، دریافتنی های غیر تجاری هستند. که اگرچه جزء مطالبات ما از مشتریان شرکت است اما از آنجایی که در راستای انجام فعالیت های اصلی و مربوط به سازمان نیستند، در دسته بندی دارایی های جاری قرار
نمی­‌گیرند.­

دسته بندی کلی دریافتنی ها

لازم به ذکر است که کلیه دریافتنی ها (تجاری و غیر تجاری) به دو دسته تقسیم می­‌شوند که (کوتاه مدت و بلند مدت) نامیده می­‌شوند.

دریافتنی های کوتاه مدت شامل مواردی هستند که در یک دوره مالی (کمتر از یکسال تا مدت زمان نهایتا یک سال) به وجه نقد تبدیل شده و توسط مشتری به شرکت پرداخت می­‌شوند.

در مقابل ما دریافتنی های بلند مدت را داریم که سررسید آنها بیش از یک دوره مالی می باشد و جزء دارایی های جاری طبقه بندی نمی­‌شوند. برای مثال وقتی وامی را دریافت می­کنیم و برای بازپرداخت آن مدت زمان 3 ساله ای برای ما در نظر گرفته شده است. به این معناست که نوع پرداختی بلند مدت بوده و وام های پرداختنی بلندمدت جزء بدهی ها دسته بندی می­‌شوند.

درباره این اقلام در مقالات بعدی به طور کامل بررسی های لازم را انجام خواهیم داد.

4. سرمایه گذاری های کوتاه مدت

سرمایه گذاری کوتاه مدت یک روشی است که طی آن ما همواره می­‌توانیم از وجه نقد پس انداز شده یا سرمایه مازاد خود استفاده کنیم.

تا در طول مدت زمان کوتاهی،به بازده ای دست پیدا کنیم. افراد با هر سطح از دانش مالی و اطلاعات مرتبط با سرمایه گذاری می‌توانند شرایط خود را بررسی کرده و گزینه مورد نظر خود را برای سرمایه گذاری انتخاب کنند.

به طور کلی چندان روش های پیچیده ای نمی­‌باشند.

در صورتی که ما یک کالا یا دارایی را به قصد داشتن بازده مثبی در آینده داشته باشیم به اصطلاح سرمایه گذاری انجام داده­ ایم.

به طور کلی به سرمایه گذاری هایی که با هدف ارائه بازده در کمتر از 6 ماه انجام می­‌شوند را سرمایه گذاری کوتاه مدت می­‌نامند.

این نوع سرمایه گذاری به نقد شوندگی و ریسک افت قیمت ها برخی دارایی ها، برای همه مناسب نیست. از نمونه های سرمایه گذاری کوتاه مدت می­‌توان به سپرده بانکی و خرید و فروش سهام شرکت ها اشاره کرد.